En dan wordt het opeens rustiger, de scholen bouwen af na een intensief jaar, onze young professionals gaan op vakantie. Ik dus ook. Fijn. Het is een spannend jaar geweest. Voor mij het eerste jaar als zelfstandig ondernemer. Of zal ik het “zelfstandig achtbaannemer” noemen? Mijn eerste ervaringen met ondernemen is vooral eentje van hele grote blije pieken en stressvolle, bijna paniekerige dalen. Een jaar dus waarin ik mezelf op verschillende manieren ben tegengekomen. En veel geleerd heb. Vooral, het meest verrassende voor mij, dat ik ondernemen leuk vind. Dat ik, ook als het even shit gaat, niet twijfel. Weet dat ik dit wil. Ik twijfel geregeld of ik het kan, ben geregeld meer onzeker over mezelf geweest dan ooit. Maar ik twijfel niet of ik dit wil. Dat is duidelijk. Dus ik leer over weerbaarheid en veerkracht en (eindelijk toch een beetje….) over hulp vragen.

Dit jaar ging voor mij vooral over relaties. Ondernemen gaat over jezelf verbinden aan iets en aan anderen. Omdat je ondernemen niet in je eentje doet. Al vind ik dat nog zo fijn. Toch moet ik op zoek naar samen. Samen met mensen die hetzelfde willen en die juist iets anders kunnen. En in de verbinding lukte het me om er echt te zijn voor anderen en tegelijkertijd ook iets te vragen van de ander. Geven en nemen.
Deze zomer werk ik alles uit wat er in de loop van de afgelopen maanden aan ideeën en wensen door mijn hoofd hebben gespookt. Over de omgevingswet, over Projectkompassie XXL, de Deventer Agora, gezamenlijk leren en het plegen van acquisitie. Aan het eind van de zomer zal ik een update geven!

Nu eerst de bergen in, wandelen en boeken lezen en vooral genieten van de tijd met Henk Willem en zijn en mijn kids. Een spannend avontuur in weer een nieuwe samenstelling. Tot in september allemaal weer!